-       Komandir, dayan! Mina!

Müharibə, yoxsa “gizli düşmən”lə açıq savaş?!

Bir ziyalı ailədən də söz açmaq istəyirdim. Açığı, bu ailə haqqında kəlbəcərlilərimiz də az bilmir. Ailə üzvləri istedadlılardan ibarətdir: ata da, oğullar da. İlahinin vergisi hər ailəyə belə qismət olmur. Məsələn, elə ailə tanıyırıq ki, orada boy atanların birində qabiliyyət, istedad daha güclü olur, digərlərindən fərqli. Təəssüf ki, hər istedadlı-qabiliyyətli olanlar da həmişə olduqları kimi qəbul edilə bilmirlər. Bu da, tale məsələsidir.

Elə istedadlı ailələr var ki, onları cəmiyyət yaxından tanımayıb. İllər sonra, yaxud da həmin qabiliyyətlilər dünyalarını dəyişdikdən sonra arxasınca hamı heyfsilənir.

Kəlbəcərdə də belə ailələrimiz az olmayıb. Təəssüf ki, onların da hamısını nə ədəbi, nə də elmi ictimaiyyətə vaxtilə təqdim etməyiblər. Lakin rayonun işğalından sonra kəlbəcərlilərin və bu ulu insan məskəninin Azərbaycan üçün nə demək olduğu üzə çıxdı.

Bəli, dağa uzaqdan baxanda əzəmətliliyi daha yaxşı görünür. Nə qədər ki, doğm yurddaydıq, o yerlərin sərvətlərindən sayılan kəlbəcərlilərimizin də qədir-qiyməti olduğu kimi bilinmirdi. Kəlbəcərli gənclərin vətənpərvərlikləri də son illər daha qabarıq şəkildə üzə çıxdı.

Belə ailələrdən  biri də Şadmanovlardır ki, bu yazıda onların fədakarlığından söz açmaq istədik.

...Təkcə Şadmanovların deyil, bu ailəni yaxından-uzaqdan tanıyanların hər biri üçün 2023-cü ilin sentyabrı qara gəldi! Kəlbəcər rayonunun Zivel kəndində bir çətən külfət saxlayıb Vətənə xidmətə verən el ağsaqqalı Yunis müəllim rayonun işğaldan azad edlməsindən sonra balaları, xüsusən də Bəxtiyarı ilə doğma yurdunun xarabalıqlarını ziyarət edəndə özü ilə o müqəddəs məkanın torpağından götürmüşdü ki...

Yunis müəllim ömrünün elə çağlarını yaşayır ki, gümanı yox idi Murovdağı aşıb, Kəlbəcərini ziyarət eləsin! Amma Tanrı bu xoşbəxtliyi ona yaşatdı! Xoşbəxt idi ki, Nəsimi, Əkrəm, Bəxtiyar, Cavanşir kimi oğulları Vətən üçün böyütmüşdü! Nəsimi də, Əkrəm də Azərbaycan torpaqlarının işğaldan azad edilməsi yolunda ömürlərini, canlarını qurban deməkdən başqa, həm də neçə-neçə kəlbəcərli gəncin də vətənə xidmət göstərmələrinə vəsilə olmuşdular!

Hər iki qardaş - düşmənin cavabını layiqincə verən zabitlər (polkovnik-leytenant) kimi, üzərlərinə düşən komandir məsuliyyətini yüksək səviyyədə ödəmiş, Azərbaycan Prezidenti, Müzəffər Ali Baş Komandan İlham Əliyevin sərəncamları ilə yüksək təltiflərə layiq görülmüşlər.

Əkrəm Şadmanov "N" saylı hərbi hissənin qərargah rəisi idi. 2016-cı ilin Aprel döyüşlərində, 2020-ci ildəki İkinci Qarabağ savaşlarında və  2023-cü il sentyabrın 19-da  keşirilən 23 saatlıq antiterror tədbirlərində onlar da üzərlərinə düşən vəzifələri layiqincə və artıqlaması ilə yerinə yetirdiklərinə görə, qocaman atası Yunis müəllim, 90 yaşına çatan, ağzıyaşmaqlı anası Solmaz xala bununla fəxr edir və əlləri gecə-gündüz göylərə açılaraq, bütünlüklə düşmən qabağında olan əsgər və zabitlərimizi Allaha əmanət edirdilər.

Yağı-düşmənin məkrindən, deyəsən, vallah Allahın da xəbəri yoxdr (əstəğfrullah). Dünənə kimi hər şeyin yaxşı olduğunu, düşmənin tutarlı cavab aldığını ata-anasına, qardaşlarına bildirən Əkrəm Şadmanov axşamüstü “KamAZ” markalı hərbi maşınla Xocavənd rayonu ərazisində tank əleyhinə minaya düşərək...

Qardaşı Bəxtiyar bu xəbəri eşidən dostların, qohum-əqrabanın sorğusuna cavab olaraq, “narahat olmayın, hər şey yaxşıdır, danışmışam...", - desə də, vəziyyət başqa cür idi. Bu ailənin də 44 günlük Vətən müharibəsində canını, qanını əsirgəməyən oğulları yağı-düşmən hiyləsi qarabaqara izləyirmiş. Və... Mina təxribatları...

Bəlkə də bu, hər kəsi sakitləşdirmək üçün bir ümumi cavab idi. Axı, düşmənin məkirli, hiyləgər olduğunu Kəlbəcəri, Laçını qoyub qaçandan tanıyırıq. Bu dəfə də həmin tülkü hiyləgərliyi ilə bizimkilərini mina tələsinə salan erməni dığaları analarımızı ağlar, bacılarımızın sinəsinə dağlar qoyurdu!

Tanıyırıqmı Şadmanov Əkrəm Yunis oğlunu? Bəlkə də çoxlarımız bu igidin adını, Vətənə necə layiqli xidmət göstərməsindən çox eşitsə də, həyatda üzünü bircə dəfə də görməyib.

Deyək ki, Əkrəm Şadmanov kimi komandirlərimizin Vətənə layiqli xidmətinin nəticəsidir ki, Qarabağın işğaldan azad edilməsi kimi bir şərəfli borcu yerinə yetirən gənc nəsil yetişdi. Çünki hərbi xidmət illərində onlar polkovnik-leytenant qardaşlarından - Əkrəm və Nəsimi Yunis oğlu Şadmanov kimi qeyrətli vətənpərvərlərdən hərbi dərs aldılar. Onlardan gördülər-götürdülər ki, Şuşanı əlbəyaxa döyüşlərlə azad etdilər. Axı, onların arasında idi Əkrəm və Nəsimi Şadmanov qardaşları da.

Əkrəm Şadmanov 1984-cü il mart ayının 1-də Kəlbəcər rayonunun Zivel kəndində anadan olmuşdur. 1990-cı ildə Zivel kənd orta məktəbinə getmiş, 1993-cü ildə Kəlbəcər rayonu işğal edildikdən sonra orta təhsilini Göygöl (keçmiş Xanlar) rayonundakı 6 nömrəli orta məktəbdə, 1994-cü ildə isə Abşeron rayonunun Xırdalan şəhərində müvəqqəti yerləşən Kəlbəcər 20 nömrəli tam orta məktəbində davam etdirmişdir.

Baxın, bu igidimiz hələ orta məktəbi görün neçə məkanda oxumuşdur. Əlbəttə, bu da onun orta təhsil almasına şagird kimi mənfi təsir göstərirdi. Lakin Vətənə borcu həmin çətinliklərdən dözümlə çıxmağa  onu vadar edirdi.

1998-ci ildə həmin məktəbin 8-ci sinfini bitirib, C.Naxçıvanski adına hərbi liseyə qəbul olan Əkrəm Şadmanov 2001-ci ildə oranı bitirib, Heydər Əliyev adına Azərbaycan Ali Hərbi Məktəbinə daxil olmuş, 2005-ci ildə motoatıcı ixtisası üzrə (fərqlənmə ilə) başa vurmuşdur.

2005-ci ilin iyun ayından 2017- ci ilin may ayınadək Silahlı Qüvvələrin Təlim-Tədris Mərkəzində tağım, bölük, tabor komandiri vəzifələrində çalışan Əkrəm Şadmanov həmçinin 2019-cu ilin dekabr ayınadək Ağdam ərazisində yerləşən “N” saylı hərbi hissədə tabor komandiri, hərbi hissənin döyüş hazırlığı bölmə rəisi vəzifələrində xidmət etmişdir. Həmin tarixdən 2020-ci ilin oktyabr ayınadək isə o, Silahlı Qüvvələrin Hərbi Akademiyasında müdavim olmuşdur.

Azərbaycan Respublikasının ərazi bütövlüyünün bərpa edilməsi məqsədi ilə  başlanılan anti-terror (2020-ci ilin oktyabr ayından dekabr ayınadək “N” saylı hərbi hissədə tabor komandiri vəzifəsində Qubadlı, Laçın istiqamətində döyüşlərdə) tədbirlərində iştirak edən Əkrəm Şadmanov fəal döyüş əməliyyatları zamanı bir neçə vacib yüksəkliklərin ələ keçirilməsində xüsusi şücaət göstərmişdir.

Döyüş əməliyyatlarının sonrakı gedişatı zamanı Şuşa  şəhərinin ətrafında olan bir neçə yüksəkliyin müdafiəsi məhz Əkrəm Şadmanovun taboruna həvalə olunmuşdur. 44 günlük Vətən müharibəsinin yekunlarına görə, Əkrəm Yunis oğlu Şadmanov vaxtından əvvəl polkovnik-leytenant hərbi rütbəsi, “İgidliyə görə”, “Qubadlı rayonunun işğaldan azad olunmasına görə” və “Laçın rayonunun işğaldan azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunmuşdur.

2020-ci ilin dekabr ayından Silahlı Qüvvələrin Hərbi Akademiyasında yarımçıq qalan ali hərbi təhsilini davam etdirən Əkrəm Şadmanov 2021-ci ilin avqust ayında Hərbi Akademiyanı bitirdikdən sonra Sumqayıt ərazisindəki “N” saylı hərbi hissənin komandir müavini vəzifəsinə təyin olunmuşdur. Hərbi hissənin yeni yaradılması ilə əlaqədar olaraq polkovnik-leytenant Əkrəm Şadmanov burada lazımi komplektləşdirilmə işlərində, hazırlığın yüksəldilməsi istiqamətində əvəzsiz xidmət göstərmişdir.

2022-ci ilin sentyabr ayında keçirilən “Qisas əməliyyatı” zamanı Əkrəm Şadmanov döyüş sənədlərinin hazırlanması, bölmələrin idarə olunmasında xüsusi fəallıq göstərərək, Kəlbəcər rayonu ərazisindəki “Kömürdağ” yüksəkliyinin azad edilməsində iştirak etmişdir.

2023-cü ilin avqust ayında polkovnik-leytenant Əkrəm Şadmanov xidmət etdiyi hərbi hissənin qərargah rəisi - komandirin birinci müavini vəzifəsinə təyin olunmuşdur.

2023-cü ilin sentyabr ayında aparılan antiterror əməliyyatı zamanı Ağdam-Xocalı istiqamətində də döyüşlərin planlaşdırılması və aparılmasında xüsusi bacarıq nümayiş etdirərək, bir neçə hakim yüksəkliklərin düşməndən azad edilməsində yaxından iştirak etmişdir.

Polkovnik-leytenant Əkrəm Şadmanov  24 sentyabr 2023-cü il tarixdə Ağdam rayonunun Gülablı kəndi yaxınlığında döyüş mövqelərinə baş çəkməyə gedərkən “KamAZ” markalı avtomobillə düşmənin yol üzərində qurduğu minaya düşərək, şəhid olmuş və Bakıda, II Fəxri Xiyabanda dəfn  edilmişdir.

Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 07 noyabr 2023-cü il tarixli Sərəncamına əsasən, polkovnik-leytenant Şadmanov Əkrəm Yunis oğlu (ölümündən sonra) III dərəcəli “Vətənə xidmətə görə” ordeni və “Vətən uğrunda” medalı ilə təltif olunmuşdur.

Xidməti dövründə Şadmanov  yuxarıda qeyd olunanlardan başqa, “Müharibə iştirakçısı”, “Hərbi xidmətdə fərqlənməyə görə” II-III dərəcəli, həmçinin Silahlı Qüvvələrin 90-100 illik yubiley medalları olmaqla, 1 orden və 13 medalla təltif edilmişdir.

Əkrəm Şadmanovun Solmaz adlı qızı və Araz adlı oğlu əmanət qalmışdır.

Şəhid polkovnik-leytenantın üç qardaş, bir bacısı var, yaşlı valideynləri (atası Yunis müəllim, ansı Solmaz xala) xəstədir. Atasının ağlamaqdan gözləri tutulub.

Qardaşı Bəxtiyar deyir ki, 8-ci sinifdən, yəni C.Naxçıvanski adına hərbi liseyə qəbul olduğu vaxtdan şəhadətə ucalanadək Əkrəmin üzünü ancaq  bəzi hallarda toyda və yasda görürdük. Əkrəmin yoxluğu qardaşının ”dilin açıb”, qardaşsızlıq dərdini şeirlə yazır:

Nə gecəm var, nə gündüzüm,

Sənə qurban canım-gözüm!

Sənsizliyə necə dözüm,

Darıxıram sənin üçün!

Qəbul etsən, hər an gəlləm,

Ölsəm, vallah, mən dincəlləm.

Dərdimi de, kimlə bölləm,

Darıxıram sənin üçün!

Dostları darda qoymadın,

Aldın qisası, doymadın!

Düşməni saya salmadın,

Darıxıram sənin üçün.

***

Bu görüş əzablı görüşdü, qardaş,

Həsrətin illərlə daşıyacağam.

Nə yaşdı, əzizim, otuz doqquz yaş,

Mən sənsiz  necə yaşıyacağam?!

Həsrətin illərlə daşıyacağam.

Bütün arzuların gözündə qaldı,

Çiçəkli baharın dönüb qış oldu.

Sənlə keçən günüm şirin xəyaldı,

Yalnız şəkilinlə danışacağam,

Həsrətin illərlə daşıyacağam.

Qırx dörd gün çöllərdə, səngərdə qaldın,

Vətən savaşında Zəfər də çaldın!

Xocalı qisasın  neçə qat aldın!

Sən sancan bayrağı oxşayacağam,

Həsrətin illərlə daşıyacağam.

  ***

Sənsiz yaşamağım çətindi, qardaş,

Sənsiz keçən günlər necə olacaq?!

Doğmaların sənsiz yetimdi, qardaş,

Sənlə  bağlı xatirələr qalacaq,

Sənsiz keçən günlər necə olacaq?!

Nə arzu, həvəslə evin tikmişdin,

Bağçanda ağaclar, güllər əkmişdin.

Özün becərmişdin, nazın çəkmişdin,

Becərdiyin güllər demə solacaq!

Sənsiz keçən günlər necə olacaq?!

Atamın, anamın boynunu bükdün,

Bizim sinəmizə dağ-düyün çəkdin.

Arzunmuş şəhidlik, o yolu seçdin,

Bacın saçlarını tel-tel yolacaq,

Sənsiz keçən günlər necə olacaq?!

Poladla başlayan o qanlı savaş,

Sənin Zəfərinlə son oldu, qardaş!

Sənin əvəzinə mən yataydım kaş,

Yol gözləyən gözlər yolda qalacaq,

Sənsiz keçən günlər necə olacaq?!

Əkrəm Şadmanov kimi igidlərimizin vətənpərvərliyini ifadə edən fikirlər sosial şəbəkələrdə də az deyil. Samir Rəcəbov kimi vətənkeşlərin yazdıqlarını oxuduqda bir daha belə komandirlərimizi daha yaxından tanıyır və tanıtmaq imkanı əldə edirik.

Samir Rəcəbov focebook səhifəsində yazır: “Elimin, obamın, Vətənimin igid, qorxmaz, mərd oğlu! Səni təkcə Kəlbəcər yox, bütün Azərbaycan itirdi.

Biz bütöv, bir olaq, düşmən qarşısında başımızı dik tutub, məğrur gəzə bilək deyə, sənin kimi qardaşlarımız şəhidlik zirvəsinə ucaldı.

Görüş var - bir ömrü versən də azdır,

Görüş var - getməyə adam can çəkər.

Görüş var - şadlığı sığmır illərə,

Görüş var - fərəhi bircə an çəkər.

Sən şəhidliklə görüşə bir ömür verdin. Səninlə görüşə hamı tələsir...

Bu gün səninlə son görüş olacaq! Bizlərdən həmişəlik ayrılsan da, ruhun həmişə bizimlə, cismin həmişə vətən torpağında qalacaq. Ürəyimizdə əbədi yaşayacaqsan, şəhidim!”

Məhəmməd Cəbrayılov da o matəm günündən sonra sosial şəbəkədə belə bir xatirə paylaşıb: “Polkovnik-leytenant Əkrəm Şadmanovun dəfn mərasimində, şəhid atası Yunis müəllimin (yaxın qohum) yanında oturmuşdum.

Mərasimdə iştirak edənlər növbəylə yaxınlaşıb Əkrəm Şadmanov haqqında xatirələrini şəhid atasına bildirir, ona başsağlığı verirdi. Növbəsi çatan bir nəfər şəhidin atasından artıq doğmalıq ədası ilə dedi:

- Yunis müəllim,  heyf... cavan-cavan uşaqlarımızı boş yerə qırdırdılar...

Yunis müəllim onun sözünün arxasını davam etməsinə imkan vermədi, həm də haqlı olaraq:

-       Kimsən, a bala?

-       Yunis əminin gözləri ətrafı hiss etmir axı. Ona görə də əlinin işarəsi ilə ona üzünü tutub yenidən soruşdu:

-       Kimlərdənsən, sənin də şəhidin var?!

Şəhid atasının bu sualı onu çaş-baş saldı. Bəlkə də o, doğulduğu yerin adını çəkməyə belə unutdu:

- Yox.

- Bəs oğlun var?

- İki oğlum var.

- Döyüşlərdə olub?

- Yox, bu şəhidləri görəndən sonra...

- Çaşma, bala...

Yunis müəllim yenə də onun sözünü ağzında yarımçıq qoydu. Şəhid atası bu "yarımçıq bəndə”yə layiq olduğu cavabı əsirgəmədi:

- Mənimki vuruşmasın, səninki döyüşməsin, onunki getməsin, qaçıb gizlənsin. Mənə izah edə bilərsənmi ki, bu torpağı, dövləti, Vətəni  bəs, kim qorusun?!

Yunis müəllim onun bu halını görməsə də, təxminən  nə hala düşdüyünü yaxşı hiss edirdi. O,  yaltaqlıqdan əyilən belini yavaş-yavaş dikəltməyə başladı, lakin elə tər basmışdı ki. Şəhid atasının sözlərinin təsiriylə bədənindən axan tər "vətən", "dövlət", "yurd-yuva" kimi müqəddəs dəyərlərin üzərini örtən piy qatıyla ifraz olunurdu.

Onun əlləri - Şəhid atasının qarşısında havada boş sallanmışdı. Şəhid atası isə görməyən gözlərini bir nöqtəyə zilləmişdi.

Sükutu başsağlığı növbəsini gözləyən digəri pozdu”...

  ***

Əkrəm Şadmanovun Silahlı Qüvvələrin Təlim-Tədris Mərkəzində dərs dediyi kursantlardan biri də əslən kəlbəcərli Sənan Sadıqzadə olub. Onun xatirələrində də şəhid komandirin xarakteri, vətənpərvərliyi öz əksini tapıb: “...Mən də kəlbəcərliyəm. Kəlbəcərdə dünyaya göz açsam da, o cənnətdə böyümək imknından məhrub etdi ermənilər. Ona görə də o yerləri ancaq xəyalımda yaşatmışam. Çünki oradan iki yaşımda çıxmışam, ata-anam, ailəmizlə birlikdə, təbii ki. Oradan didərgin salınmışıq.

Atam Kəlbəcərin tarixini sinədəftər edib. Biz iki qardaşı da Kəlbəcər sevdalı böyüdüb. Kəlbəcərin azad edilməsi istiqamətində aparılan döyüşlərə mən qatıla bilmədim. Sərhədçi kimi başqa istiqamətdə idik. Kəlbəcərdə sərhəd xidməti olmadığı üçün mən doğma ata-baba yurdumuzu ziyarət də edə bilməmişəm. Amma orada sülhməramlı hərbçilərdən Zəfər bayrağını qəbul edən, Şuşanın fatehlərindən biri olan Saleh Həsənovdakı Vətən təəssübkeşliyi (çox yaxın qohumuq) məndə də doğma ana Vətənə sevgini artırdı: ali təhsil aldıqdan sonra hərbçi oldum. Silahlı Qüvvələrin Təlim-Tədris Mərkəzində zabitlik kursu keçəndə Əkrəm Şadmanovu orada tanıdım. Təlim-Tədris Mərəzində çalışırdı. Mənim müəllimim olub.

Kəlbəcərli kimi onunla fəxr elədim. Sonradan öyrəndim ki, qardaşı Nəsimi Şadmanov da hərbiçidir. Daha vacib məntəqələrdə hərbi xidmətdədir, həmişə düşmənlə üzbəüzdür.

Əkrəm müəllimə imtahan vermişəm. Kursant dostlarımız da şahiddir ki, o, əsgər və zabitlərə necə vətənpərvərlik dərsi keçirdi. Ondan çox şeylər, hərbi sirlər öyrəndim. Hazırda  Dövlət Sərhəd Xidmətində  taqım komandiriyəm.

Deməyim odur ki, Əkrəm Şadmanov kimi zabitlərimizdən öyrənmək mənə də nəsib olub. Onların ailəsindəki 4 qardaşın hər birində var bu vətənpərvərlik. Nəsimi və Əkrəm Şadmanovların xidmətləri xüsusi qeyd edilməlidir. O biri qardaş - Bəxtiyar isə anamla birlikdə işləyib. Bu gün də ailəmizin doğmasıdır bu ailə. Bu vətənpərvər ailənin böyükləri - Yunis müəllimlə Solmaz xala da onları tanıyanların əzizi, sevimlisidir.

Əkrəm Şadmanovla bağlı xatirələrim az deyil. Lakin elə xatirələrdir ki, onlar hərbi sirr kimi, ancaq mənim yaddaşımda qala bilər.

Qardaş qədər çox istədiyim Əkrəm Şadmanova həm komandirim, həm də istəkli, vətənpərvər kəbəcərlimiz kimi olan böyük hörmətim  bir yazıya sığan deyil. Ruhu şad olsun ki, Kəlbəcərimiz azad edildi. Nəinki onun öz ata-anası, kəlbəcərlilərimizin xeyli yaşlı, cavan nəsli doğma yurdu ziyarət etdilər.

Əkrəm müəllimin qardaşı Bəxtiyarın bir şeiri ilə xatirəmi bitirmək istərdim:

Bu dünyanın gözəlliyin sevmişdim,

Aldadıcı parıltıymış, sən demə.

Yaşasan əlli il, yaşasan yüz il,

Sonu ölüm - bir nağılmış, sən demə!

Köçdü əzizlərim, bir də qardaşım,

Bir-bir azalıbdı yaxın, sirdaşım.

Bilməm yazılacaq harda başdaşım,

Ötən günlər bir xəyalmış, sən demə.

Dünya özü şahmar ilan dünyadı,

Verdiyini geri alan dünyadı.

Bəxtiyar, güvənmə, yalan dünyadı,

Gördüklərim bir röyaymış, sən demə...”

***

Daha bir maraqlı məqam da Əkrəm Şadmanov Heydər Əliyev adına Ali Hərbi Akademiyada oxuyub leytenant rütbəsi alanda kursant dostlarının onu təbrik eləməsindədir.

Kəlbəcərli müəllim Malik Mustafayev sosial şəbəkədə Əkrəm Şadmanovun şəhidliyi ilə bağlı yazdığı başsağlığında bir şəkil də yerləşdirib. Bu faktlar da həmin “şəkil-məlumat”dandır.  Leytenant rütbəsi alanda kursant dostlarından bəziləri, hətta, zarafatla da Əkrəm Şadmanovu belə təbrik ediblər: “Əziz dostum Əkrəm! Leytenant rütbəsini də aldıq, amma “adam olmadıq”. Adam olmağımza hələ 21 il var. Sənə uzun ömür, can sağlığı, ailə səadəti arzulayıram. Qoy həmişə valideynlərin səninlə fəxr etsinlər. (ləzgi t.q. Rauf)”.

Elə həmin “şəkildə”dən yenə də oxuyuruq: “Əziz dostum Əkrəm! Sənə uzun ömür, mənalı həyat, ailə səadəti  arzulayıram. Dostluğumuz əbədidir. (Hörmətlə, K-700, T-1-1-1, Vasif)”

Bu da oradan oxuduğumuz daha bir ürək sözləri: “Əkrəm, Sizə həyatda böyük nailiyyətlər və “Qaynana”nın sənə olan böyük məhəbbətinin tükənməməsini arzulayıram (329-ŞRŞR-329-ŞRŞR)”...

***

Bu torpaq Əkrəm kimi oğulların, Yunis müəllim kimi ataların, Solmaz xanım kimi anaların çiyinlərində vətəndir! Olsun! Bizim ərənlərimiz - Alparslanlarımız onsuz da ermənilərin haqqını üstündə qoymurlar! Amma, bu qədər də olmaz axı. Bu yandan bizdən  ac qarnını doyuzdurmağı istəyir, ayaqlarımıza düşüb zingildəşirlər, o yandan tülkü tələsilə oyun oynayır, bizi minalarla məhv etməkdən çəkinmirlər!

Yeri cənnət olan komandirimiz, Sizin kimi şəhid vətən oğullarının qarşısında and içən əsgərləriniz, zabit qardaşlarınız qisasınızı birə-min alıblar! Rahat uyuyun, şəhid komandir!

Yunis müəllim, şəhid anası, qardaşları, başınızı dik tutun!

Bakı şəhərində, II Fəxri xiyabanda şəhidimizlə son vida mərasimində polkovnik, şair Abulla Qurbani yaxşı dedi ki, birinizin yerinə minimiz çıxırıq düşmən önünə! Vətən sağ olsun! Vətən sizinlə basılmazdır, düşmənə baş əyməyən, vətən oğlu!

Son olaraq tanınmış şair Valeh Qocanın polkovnik-leytenant Əkrəm Şadmamovun əziz xatirəsinə yazdığı “Şəhid” şeirlə bitirirəm yazımı:

Əlini titrətmədi dağdan ağır silahlar,

Mərmisi yağıların qulağında alışdı.

Qəlbini soyutmağa siqaretin yetmədi,

Güllələr silahının damağında alışdı.

Bu hava boşluğunda nə var torpaqdan ağır,

Sənin atdığın addım torpaqdan ağırıymış.

Bir gözün yumulanda, bir gözün dağ uçurtdu,

Kirpiyinin hər biri bir dağdan ağırıymış.

Qisas hissi qorudu ruhunu təbiətdən,

Nə üşüdün soyuqda, nə hiss etdin istini.

Sənin ürəyin böyük düşmənin tarixindən,

Gərək göyə ucaldaq ürəyinin büstünü.

Üzündəki o nura Günəş də dözə bilməz,

Ömrünün şüşəsiymiş çırağında partlayan.

Səni öldürə bilməz düşmənin min qurğusu,

Şəhidlik arzun imiş ayağında partlayan.

Cəmilə Çiçək/Zekainfo.az

Prezident təqaüdçüsü,

flologiya üzrə fəlsəfə doktoru